تاثیر هوش فرهنگی بر یادگیری خودراهبر دانشجویان پرستاری

اهداف: هوش فرهنگی دامنه جدیدی از هوش است که می‌تواند باعث افزایش سازگاری دانشجویان شود و یادگیری آنان را تحت تاثیر قرار ‌دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش فرهنگی بر خودراهبری در یادگیری دانشجویان انجام شد. ابزار و روش‌ها: این پژوهش علّی- مقایسه‌ای در سال 1394 در دانشجویان دختر رشته پرستاری مقطع کارشناسی شهر قم انجام شد. 86 دانشجوی دختر پرستاری از یکی از دانشگاه‌های شهر قم به‌روش خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. پرسش‌نامه هوش فرهنگی آنگ و همکاران و پرسش‌نامه یادگیری خودراهبرِ فیشر، کینگ و تاگو توسط نمونه‌ها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه و تحلیل واریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمرات یادگیری خودراهبر و دو مولفه‌ خودمدیریتی و رغبت به یادگیری، در دانشجویان دارای هوش فرهنگی بالا به‌طور معنی‌داری بالاتر از دانشجویان با هوش فرهنگی پایین بود. اما در مولفه خودکنترلی بین دانشجویان با هوش فرهنگی بالا و پایین تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: هر چه هوش فرهنگی فرد بالاتر باشد، خودراهبری در یادگیری، خودمدیریتی و رغبت به یادگیری نیز بالاتر است.